Οι Φιλελεύθεροι Φοιτητές εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για το φόνο του δεκαεξάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου προχτές το βράδυ στην περιοχή των Εξαρχείων.
Πέρα από την προσωπική ευθύνη του ειδικού φρουρού, καταλογίζουμε ευθύνη στην ολιγωρία της πολιτικής εξουσίας που αδιαφόρησε για τα χρόνια δομικά προβλήματα της αστυνομίας.
Είναι εμφανή τα σημάδια της αποδιοργάνωσης της αστυνομίας, με προσωπικό ελλιπώς καταρτισμένο, λανθασμένα εκπαιδευμένο και διοίκηση ανεπαρκή, επιτίθεται απρόκλητα σε πολίτες και αδυνατεί να εγγυηθεί την προστασία της ιδιοκτησίας τους.
Συγχρόνως, η κυβέρνηση θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί τόσα χρόνια ανέχτηκε τη διατήρηση του ιδιότυπου status quo που επικρατεί στα Εξάρχεια και σε άλλες περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις χθεσινές καταστροφές.
Παράλληλα εκφράζουμε την αποδοκιμασία μας για τη βία και τις καταστροφές που ακολούθησαν το χθεσινό συμβάν. Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου χρησιμοποιείται έτσι σαν άλλοθι για την εξαπόλυση ενός κύματος βίας και λεηλασίας κατά της κοινωνίας των πολιτών.
Ο θάνατος του δεκαεξάχρονου μαθητή και η ακόλουθη αύξηση της βίας που ακολούθησε φέρνουν στην επιφάνεια τα προβλήματα που το κράτος αδυνατεί να επιλύσει και μάταια προσπαθεί να κρύψει κάτω από το χαλί.
Καθώς τα προβλήματα συσσωρεύονται και οξύνονται, οι πολίτες θα έρχονται αντιμέτωποι με όλο και περισσότερα αδιέξοδα που προκαλεί ένα κράτος που παρεμβαίνει για να περιορίσει τα δικαιώματα των πολιτών και απουσιάζει όταν οφείλει να τα υπερασπιστεί.
Φιλελεύθεροι Φοιτητές 
Θέλω να ρωτήσω: οι φιλελεύθεροι πιστεύουν σε μια αταξική κοινωνία, όπως και οι αναρχικοί. Οι αναρχικοί
ευαγγελίζονται το νόμο της ζούγκλας, όπως οι φιλελεύθεροι αυτόν της αγοράς, δηλαδή το ίδιο πράγμα. Μήπως τελικά ο φιλελευθερισμός και ο αναρχισμός είναι το ίδιο πράγμα;
By: J.D. on 10 Δεκεμβρίου, 2008
at 10:53 πμ
Θα απαντήσω για τον εαυτό μου έχοντας κατά νου τις αρχές του εξισωτικού Φ, τον οποίο ασπάζομαι.
Σίγουρα οι εξισωτιστές Φ τάσσονται εναντίον των άδικων εκείνων ανισοτήτων που οφείλονται στην τύχη και πιστεύουν ότι δεν πρέπει άλλοι παράγοντες πέρα από την προσπάθεια που καταβάλλει κάποιος (ή και το ταλέντο του) να επηρεάζουν τις συνθήκες στις οποίες ζει και ένα από τα οικονομικά συστήματα που υποστηρίζουν ότι εξασφαλίζει την επίτευξη του στόχου αυτού είναι ο φιλελεύθερος σοσιαλισμός. Αλλά, δεν υποστηρίζουν μία κομμουνιστική ή μη εγχρήματη οικονομία.
Νομίζω ότι είναι αρκετά ευδιάκριτες οι διαφορές ανάμεσα σε μία κοινωνία χωρίς εξουσία (ΚΤΓΜ κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί, αλλά έστω χάριν συζητήσεως) και μία δημοκρατική κοινωνία, όπου η εξουσία του κράτους έχει περιοριστεί τόσο ώστε να υπάρχει μόνο για να διασφαλίζει την τήρηση κάποιων δικαιωμάτων.
Οπότε, νομίζω ότι υπάρχουν κάποιοι κοινοί τόποι του φιλελευθερισμού και του αναρχισμού (π.χ. η καχυποψία απέναντι σε οποιαδήποτε εξουσία, η προτίμηση στην αυτο-οργάνωση παρά στις μορφές κάθετης άσκησης εξουσίας κλπ). Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι οι φιλελεύθεροι επικροτούν το μπάχαλο, το πλιάτσικο και τη βία που φαίνεται ότι υιοθετούν ως πολιτική ορισμένοι από όσους κινούνται στο χώρο αυτό -αν αυτό ήταν το επιχείρημά σας.
By: Βαγγέλης Σακκάς on 10 Δεκεμβρίου, 2008
at 12:34 μμ
Πέρα από τον εξισωτικό φιλελευθερισμό που τον ανέλυσε περιεκτικά ο Βαγγέλης, υπάρχει φυσικά και η γνωστη σε όλους τάση του ατομικιστικού φιλελευθερισμού που προάγει το πρωτείο των ατομικών δικαιωμάτων (συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της ιδιοκτησίας) η οποία αντιτίθεται στον οικονομικό εξισωτισμό και αποδέχεται μονάχα την ισότητα έναντι του νόμου.
Ο φιλελευθερισμός αυτός (που προσωπικά υποστηρίζω) δέχεται την ύπαρξη «τάξεων» (πλουσίων-φτωχών κλπ) και θεωρεί το νόμιμα κερδισμένο εισόδημα του ατόμου κτήμα του (κοινώς μη επιδεχόμενη διανομής σε τρίτους που δεν το κερδίσανε)
By: Harry Peitsinis on 10 Δεκεμβρίου, 2008
at 2:03 μμ